Formuła ogólna
=INDEX(data,MATCH(value,lookup_column,FALSE),column)
Podsumowanie
Ten przykład pokazuje, jak używać funkcji INDEKS i PODAJ.POZYCJĘ, aby uzyskać informacje z tabeli na podstawie dokładnego dopasowania. W przedstawionym przykładzie formuła w komórce H6 to:
=INDEX(B5:E9,MATCH(H4,B5:B9,FALSE),2)
który powraca w 1995 roku, w którym ukazał się film Toy Story.
Wyjaśnienie
Ta formuła wykorzystuje funkcję PODAJ.POZYCJĘ, aby uzyskać pozycję wiersza Toy Story w tabeli, oraz funkcję INDEKS, aby pobrać wartość z tego wiersza w kolumnie 2. Funkcja PODAJ.POZYCJĘ jest skonfigurowana do wyszukiwania wartości w polu H4 w kolumnie B:
MATCH(H4,B5:B9,FALSE)
Zauważ, że ostatnim argumentem jest FALSE, co zmusza PODAJANIE do wykonania dokładnego dopasowania.
MATCH znajduje „Toy Story” w wierszu 4 i zwraca tę liczbę do INDEX jako numer wiersza. INDEKS jest skonfigurowany z tablicą zawierającą wszystkie dane w tabeli, a numer kolumny jest zakodowany na stałe jako 2. Gdy funkcja MATCH zwraca 4, mamy:
=INDEX(B5:E9,4,2)
INDEKS pobiera następnie wartość z przecięcia czwartego wiersza i drugiej kolumny w tablicy, czyli „1995”.
Pozostałe formuły w przykładzie są takie same, z wyjątkiem numeru kolumny:
=INDEX(B5:E9,MATCH(H4,B5:B9,FALSE),2) // year =INDEX(B5:E9,MATCH(H4,B5:B9,FALSE),3) // rank =INDEX(B5:E9,MATCH(H4,B5:B9,FALSE),4) // sales
INDEKS z jedną kolumną
W powyższym przykładzie INDEX otrzymuje tablicę zawierającą wszystkie dane w tabeli. Możesz jednak łatwo przepisać formuły tak, aby działały tylko z jedną kolumną, co eliminuje potrzebę podawania numeru kolumny:
=INDEX(C5:C9,MATCH(H4,B5:B9,FALSE)) // year =INDEX(D5:D9,MATCH(H4,B5:B9,FALSE)) // rank =INDEX(E5:E9,MATCH(H4,B5:B9,FALSE)) // sales
W każdym przypadku INDEX otrzymuje tablicę jednokolumnową, która odpowiada pobieranym danym, a funkcja MATCH dostarcza numer wiersza.
