Formuła ogólna
=INDEX(sata,MATCH(ROWS(exp_rng),sort,0))
Podsumowanie
Aby pobrać i wyświetlić wartości posortowane za pomocą kolumny pomocniczej, możesz użyć formuły INDEKS i PODAJ.POZYCJĘ z niewielką pomocą funkcji WIERSZE. W pokazanym przykładzie formuła w F5 to:
=INDEX(sales,MATCH(ROWS($D$5:$D5),sort,0))
która wyświetla pierwszą pozycję na podstawie indeksu podanego w kolumnie pomocnika. To samo podejście jest używane do wyświetlania powiązanej sprzedaży w kolumnie G. Dla wygody arkusz zawiera następujące nazwane zakresy: pozycja = B5: B11, sprzedaż = C5: C11, sortowanie = D5: D11.
Wyjaśnienie
Ta formuła odpowiada na kolumnę pomocniczą, która już zawiera sekwencyjną listę liczb reprezentujących ustaloną kolejność sortowania. Liczby w kolumnie pomocnika są niezależne od działania tej formuły. Dopóki sekwencja jest ciągła, może reprezentować sortowanie rosnąco lub malejąco, a nawet sortowanie arbitralne. W większości przypadków wartości będą pochodzić z formuły.
Zasadniczo jest to prosta formuła INDEKS i PODAJ.POZYCJĘ, w której INDEKS pobiera wartość na podstawie określonego numeru wiersza:
=INDEX(item,row)
Sztuczka polega na tym, że wiersz jest obliczany za pomocą funkcji MATCH na podstawie wartości w kolumnie sortowania:
MATCH(ROWS($D$5:$D5),sort,0)
Wartość wyszukiwania w dopasowaniu jest generowana za pomocą funkcji ROWS i rozwijanego odwołania. W wierszu 5 arkusza zakres obejmuje jedną komórkę, a ROWS zwraca 1. W wierszu 6 zakres obejmuje dwie komórki, a ROWS zwraca 2 i tak dalej.
Tablica to nazwany zakres „sort” (D5: D11). W każdym wierszu funkcja PODAJ.POZYCJĘ lokalizuje szukaną wartość i zwraca pozycję tego numeru wiersza w oryginalnych danych.
Ponieważ zależy nam na dokładnym dopasowaniu, trzeci argument, typ dopasowania, jest podawany jako zero.
Wartość zwrócona przez PODAJ.POZYCJĘ jest przekazywana do funkcji INDEKS jako numer wiersza, a INDEKS zwraca element na tej pozycji w oryginalnych danych.
