Formuła ogólna
=COUNTIF(A1,"*text")
Podsumowanie
Uwaga: program Excel zawiera wiele wbudowanych reguł wyróżniania wartości za pomocą formatowania warunkowego, w tym regułę wyróżniania komórek kończących się określonym tekstem. Jeśli jednak potrzebujesz większej elastyczności, możesz użyć własnej formuły, jak wyjaśniono w tym artykule.
Jeśli chcesz wyróżnić komórki, które kończą się określonym tekstem, możesz użyć prostej formuły opartej na funkcji LICZ.JEŻELI. Na przykład, jeśli chcesz podświetlić stany z zakresu B4: G12, które kończą się na „ota”, możesz użyć:
=COUNTIF(B4,"*ota")
Uwaga: w przypadku formatowania warunkowego ważne jest, aby formuła została wprowadzona względem „aktywnej komórki” w zaznaczeniu, którą w tym przypadku przyjmuje się jako B4.
Wyjaśnienie
Gdy używasz formuły do zastosowania formatowania warunkowego, formuła jest oceniana względem komórki aktywnej w zaznaczeniu w momencie tworzenia reguły. W tym przypadku reguła jest oceniana dla każdej komórki w B4: G12, a odwołanie do B4 zmieni się na adres każdej ocenianej komórki, ponieważ jest to adres względny.
Sama formuła używa funkcji LICZ.JEŻELI do „zliczania” komórek kończących się na „ota” przy użyciu wzorca „* ota”, który używa symbolu wieloznacznego (*) w celu dopasowania dowolnej sekwencji znaków, po których następuje „ota”. Z praktycznego punktu widzenia za każdym razem liczymy tylko 1 komórkę, co oznacza, że albo otrzymamy 1, albo zero, co doskonale sprawdza się w przypadku formatowania warunkowego.
Prostsza, bardziej elastyczna reguła wykorzystująca nazwane zakresy
Nazywając komórkę wejściową jako nazwany zakres i odwołując się do tej nazwy w formule, można zwiększyć możliwości i elastyczność formuły. Na przykład, jeśli nazwiesz G2 „wejście”, możesz przepisać formułę w następujący sposób:
=COUNTIF(B4,"*"&input)
Ta formuła po prostu dodaje „*” na początku tego, co umieścisz w komórce wejściowej. W rezultacie reguła formatowania warunkowego będzie reagować natychmiast po zmianie tej wartości.
Opcja uwzględniająca wielkość liter
LICZ.JEŻELI nie rozróżnia wielkości liter, więc jeśli chcesz również sprawdzić wielkość liter, możesz użyć bardziej skomplikowanej formuły, która opiera się na funkcji PRAWO razem z DOKŁADNIE:
=EXACT(RIGHT(A1,LEN(substring)),substring)
W tym przypadku RIGHT wyodrębnia tekst z prawej strony każdej komórki i tylko liczbę znaków w szukanym podłańcuchu, która jest dostarczana przez LEN. Na koniec EXACT porównuje wyodrębniony tekst z tekstem, którego szukasz (podłańcuch). EXACT rozróżnia wielkość liter, więc zwraca wartość TRUE tylko wtedy, gdy wszystkie znaki są dokładnie zgodne.
