
Formuła ogólna
=A1>X
Podsumowanie
Uwaga: program Excel zawiera wbudowane „ustawienia wstępne” do podświetlania wartości powyżej / poniżej / równych pewnym wartościom, ale jeśli chcesz mieć większą elastyczność, możesz zastosować formatowanie warunkowe za pomocą własnej formuły, jak wyjaśniono w tym artykule.
Jeśli chcesz podświetlić komórki, które są „większe niż X” za pomocą warunkowego dopasowania formularza, możesz użyć prostej formuły, która zwraca wartość PRAWDA, gdy wartość komórki jest większa niż X. Na przykład jeśli masz liczby w komórkach B4: G11 i chcesz podświetlić komórki o wartości liczbowej powyżej 100, wybierz B4: G11 i utwórz regułę formatowania warunkowego, która używa tej formuły:
=B4>100
Ważne jest, aby formuła została wprowadzona względem „aktywnej komórki” w zaznaczeniu.
Aby wyróżnić komórki mniejsze niż 100 za pomocą formuły formatowania warunkowego, użyj:
=B4<100
Wyjaśnienie
Gdy używasz formuły do zastosowania formatowania warunkowego, formuła jest oceniana względem komórki aktywnej w zaznaczeniu w momencie tworzenia reguły. Zatem w tym przypadku formuła = B4> 100 jest obliczana dla każdej z 40 komórek w B4: G11. Ponieważ B4 jest wprowadzany jako adres względny, adres będzie aktualizowany za każdym razem, gdy zostanie zastosowana formuła. Efektem netto jest to, że każda komórka w B4: G11 zostanie porównana z wartością 100, a formuła zwróci wartość TRUE, jeśli wartość w komórce jest większa niż 100. Gdy reguła formatowania warunkowego zwraca wartość TRUE, formatowanie jest wyzwalane.
Używanie innej komórki jako danych wejściowych
Zauważ, że nie ma potrzeby wpisywania liczby 100 na stałe do reguły. Aby stworzyć bardziej elastyczną, interaktywną regułę formatowania warunkowego, możesz użyć innej komórki jako zmiennej w formule. Na przykład, jeśli chcesz użyć komórki G2 jako komórki wejściowej, możesz użyć tej formuły:
=B4>$G$2
Następnie możesz zmienić wartość w komórce G2 na dowolną, a reguła formatowania warunkowego natychmiast zareaguje. Po prostu upewnij się, że używasz adresu bezwzględnego, aby zapobiec zmianie adresu komórki wejściowej. Innym sposobem na zablokowanie odwołania jest użycie nazwanego zakresu, ponieważ nazwane zakresy są automatycznie bezwzględne. Po prostu nazwij komórkę G2 „wejście”, a następnie napisz formułę formatowania warunkowego w następujący sposób:
=B4>input