Metoda zfill () zwraca kopię łańcucha ze znakami „0” dopełnionymi z lewej strony.
Składnia zfill()
w Pythonie to:
str.zfill (szerokość)
Parametr zfill ()
zfill()
przyjmuje pojedynczą szerokość znaku.
Szerokość określa długość zwracanego ciągu znaków zfill()
z 0
cyframi wypełnionymi po lewej stronie.
Wartość zwracana z zfill ()
zfill()
zwraca kopię ciągu z 0
wypełnieniem po lewej stronie. Długość zwracanego ciągu zależy od podanej szerokości.
- Załóżmy, że początkowa długość łańcucha to 10. A szerokość jest określona 15. W tym przypadku
zfill()
zwraca kopię ciągu z pięcioma cyframi „0” wypełnionymi po lewej stronie. - Załóżmy, że początkowa długość łańcucha to 10. A szerokość jest określona jako 8. W tym przypadku
zfill()
nie wypełnia cyfr „0” po lewej stronie i zwraca kopię oryginalnego ciągu. Długość zwracanego ciągu w tym przypadku będzie wynosić 10.
Przykład 1: Jak zfill () działa w Pythonie?
text = "program is fun" print(text.zfill(15)) print(text.zfill(20)) print(text.zfill(10))
Wynik
0program jest fajny 000000program jest fajny program jest fajny
Jeśli ciąg zaczyna się od przedrostka znaku ('+', '-')
, 0
cyfry są wypełniane po pierwszym znaku przedrostka znaku.
Przykład 2: Jak zfill () działa z prefiksem znaku?
number = "-290" print(number.zfill(8)) number = "+290" print(number.zfill(8)) text = "--random+text" print(text.zfill(20))
Wynik
-0000290 +0000290 -0000000-losowy + tekst