Funkcja scalbn () w C ++ pobiera dwa argumenty: x i n, i skaluje x przez FLT_RADIX podniesiony do potęgi n.
Mówiąc prościej, funkcja scalbn () zwraca iloczyn x i FLT_RADIXpodnosi do potęgi n.
FLT_RADIX jest wartością podstawy (całkowitej podstawy) reprezentacji wykładnika.
Funkcja jest zdefiniowana w pliku nagłówkowym. Musisz także użyć pliku nagłówkowego FLT_RADIX.
scalbn (x, n) = x * FLT_RADIXn
scalbn () prototyp (w standardzie C ++ 11)
double scalbn (double x, int n); float scalbn (float x, int n); long double scalbn (long double x, int n); podwójne skalbn (T x, int n); // Tutaj T jest typem całkowitym
Działa tak samo jak funkcja scalbln (), z tym wyjątkiem, że przyjmuje intjako drugi parametr.
scalbn () Parametry
Scalbn () przyjmuje dwa argumenty:
- x - wartość reprezentująca istotność.
- n - wartość wykładnika
FLT_RADIX.
scalbn () Wartość zwracana
Funkcja scalbn () zwraca .x * FLT_RADIXn
Jeśli wielkość wyniku jest zbyt duża, aby mogła być reprezentowana przez wartość zwracanego typu, funkcja zwraca HUGE_VALz odpowiednim znakiem.
Przykład: Jak działa scalbn ()?
#include #include #include using namespace std; int main () ( int n = 13; double x = 3.056, result; result = scalbn (x, n); cout << x << " * " << FLT_RADIX << "^" << n << " = " << result << endl; return 0; )
Po uruchomieniu programu wynik będzie następujący:
3,056 * 2 13 = 25034,8
