Formuła ogólna
=ROW()-offset
Podsumowanie
Aby dodać kolejne numery wierszy do zestawu danych za pomocą formuły, możesz użyć funkcji WIERSZ. W przedstawionym przykładzie formuła w B5 to:
=ROW()-4
Wyjaśnienie
W przypadku braku odwołania funkcja WIERSZ zwraca numer wiersza bieżącego wiersza. W komórce B5 ROW zwraca 5, w komórce B6 ROW () zwraca 6 i tak dalej:
=ROW() // returns 5 in B5 =ROW() // returns 6 in B6
Tak więc, aby utworzyć kolejne numery wierszy zaczynające się od 1, odejmujemy 4:
=ROW()-4 // returns 1 in B5 =ROW()-4 // returns 2 in B6
Ta formuła będzie działać, dopóki wiersze nie zostaną dodane lub usunięte powyżej pierwszego wiersza danych. Jeśli wiersze zostaną dodane lub usunięte nad danymi, zakodowana na stałe wartość przesunięcia 4 będzie musiała zostać dostosowana w razie potrzeby.
Numery wierszy w tabeli
Jeśli przekonwertujemy dane do odpowiedniej tabeli Excela, możemy użyć bardziej niezawodnej formuły. Poniżej mamy te same dane w „Tabeli1”:
Zobacz tę stronę, aby uzyskać szczegółowe wyjaśnienie.
Numery wierszy dla nazwanego zakresu
Podejście do tworzenia kolejnych numerów wierszy w tabeli można dostosować do pracy z nazwanym zakresem w następujący sposób:
=ROW()-ROW(INDEX(data,1,1))+1
Tutaj pracujemy z jednym nazwanym zakresem o nazwie „dane”. Aby obliczyć wymagane przesunięcie, używamy INDEKSU w następujący sposób:
INDEX(data,1,1)
Przechodzimy nazwany zakres danych w funkcji indeks i zwraca się do komórki w wierszu 1, kolumnie 1 Zasadniczo, zwracamy się wskaźnik dla pierwszy (górny lewy) w zakresie komórki. INDEKS zwraca tę komórkę jako adres, a funkcja WIERSZ zwraca numer wiersza tej komórki, który jest używany jako wartość przesunięcia wyjaśniona powyżej. Zaletą tej formuły jest to, że jest przenośna. Nie pęknie, gdy formuła zostanie przeniesiona i można użyć dowolnego prostokątnego nazwanego zakresu.
