W tym samouczku dowiesz się o zmiennych i zasadach nazywania zmiennej. Dowiesz się również o różnych literałach w programowaniu w C oraz o tworzeniu stałych.
Zmienne
W programowaniu zmienna to kontener (obszar przechowywania) do przechowywania danych.
Aby wskazać obszar przechowywania, każdej zmiennej należy nadać niepowtarzalną nazwę (identyfikator). Nazwy zmiennych są tylko symboliczną reprezentacją miejsca w pamięci. Na przykład:
int playerScore = 95;
Tutaj playerScore jest zmienną inttypu. Tutaj zmiennej przypisywana jest wartość całkowita 95.
Wartość zmiennej można zmienić, stąd nazwa zmiennej.
char ch = 'a'; // some code ch = 'l';
Zasady nazywania zmiennej
- Nazwa zmiennej może zawierać tylko litery (zarówno duże, jak i małe litery), cyfry i podkreślenie.
- Pierwsza litera zmiennej powinna być literą lub podkreśleniem.
- Nie ma reguły określającej, jak długo może być nazwa zmiennej (identyfikator). Jednak w niektórych kompilatorach mogą wystąpić problemy, jeśli nazwa zmiennej jest dłuższa niż 31 znaków.
Uwaga: Należy zawsze starać się nadawać zmiennym znaczące nazwy. Na przykład: firstNameto lepsza nazwa zmiennej niż fn.
C jest językiem silnie wpisanym na maszynie. Oznacza to, że po zadeklarowaniu typu zmiennej nie można go zmienić. Na przykład:
int number = 5; // integer variable number = 5.5; // error double number; // error
Tutaj typ zmiennej liczbowej to int. Nie można przypisać wartości zmiennoprzecinkowej (dziesiętnej) 5,5 do tej zmiennej. Nie można również przedefiniować typu danych zmiennej na double. Nawiasem mówiąc, aby przechowywać wartości dziesiętne w C, musisz zadeklarować jego typ jako doublealbo float.
Odwiedź tę stronę, aby dowiedzieć się więcej o różnych typach danych, które może przechowywać zmienna.
Literały
Literały to dane używane do przedstawiania stałych wartości. Można ich używać bezpośrednio w kodzie. Na przykład: 1, 2,5, 'c' itd.
Tutaj 1 2.5i „c” są literałami. Czemu? Nie możesz przypisać różnych wartości tym warunkom.
1. Liczby całkowite
Liczba całkowita to literał numeryczny (powiązany z liczbami) bez żadnej części ułamkowej ani wykładniczej. W programowaniu w C istnieją trzy typy literałów całkowitych:
- dziesiętny (podstawa 10)
- ósemkowe (podstawa 8)
- szesnastkowy (podstawa 16)
Na przykład:
Dziesiętny: 0, -9, 22 itd. Ósemkowy: 021, 077, 033 itd. Szesnastkowy: 0x7f, 0x2a, 0x521 itd.
W programowaniu w C, ósemkowy zaczyna się od 0, a szesnastkowy zaczyna się od 0x.
2. Literały zmiennoprzecinkowe
Literał zmiennoprzecinkowy to literał numeryczny, który ma postać ułamkową lub wykładniczą. Na przykład:
-2,0 0,0000234 -0,22E-5
Uwaga: E-5 = 10-5
3. Postacie
Literał znakowy jest tworzony poprzez umieszczenie pojedynczego znaku w pojedynczych cudzysłowach. Na przykład: „a”, „m”, „F”, „2”, „)” itd.
4. Sekwencje ucieczki
Czasami konieczne jest użycie znaków, których nie można wpisać lub które mają specjalne znaczenie w programowaniu w C. Na przykład: nowa linia (enter), tabulator, znak zapytania itp.
Aby użyć tych znaków, używane są sekwencje ucieczki.
Sekwencje ewakuacyjne| Sekwencje ewakuacyjne | Postać |
|---|---|
| Backspace |
f | Form feed |
| Nowa linia |
| Powrót |
| Zakładka pozioma |
v | Zakładka pionowa |
\ | Ukośnik wsteczny |
\' | Pojedynczy cudzysłów |
" | Podwójny cudzysłów |
? | Znak zapytania |
| Znak pusty |
Na przykład: jest używany jako znak nowej linii. Ukośnik odwrotny powoduje wyjście z normalnego sposobu obsługi znaków przez kompilator.
5. Literały strunowe
Literał łańcuchowy to sekwencja znaków ujęta w cudzysłów. Na przykład:
"dobrze" // stała łańcuchowa "" // stała łańcuchowa pusta "" // stała łańcuchowa sześciu białych znaków "x" // stała łańcuchowa posiadająca pojedynczy znak. „Ziemia jest okrągła n” // wypisuje ciąg z nową linią
Stałe
Jeśli chcesz zdefiniować zmienną, której wartości nie można zmienić, możesz użyć constsłowa kluczowego. To stworzy stałą. Na przykład,
const double PI = 3.14;
Uwaga, dodaliśmy słowo kluczowe const.
Tutaj PI jest symboliczną stałą; jego wartości nie można zmienić.
const double PI = 3.14; PI = 2.9; //Error
Możesz również zdefiniować stałą za pomocą #definedyrektywy preprocesora. Dowiemy się o tym w tutorialu C Macros.
