Formuła ogólna
=ROW()-INDEX(ROW(data),1,1)+1>ROWS(data)-n
Podsumowanie
Aby podświetlić ostatnie n wierszy zakresu lub tabeli, możesz użyć formuły opartej na funkcji WIERSZE i WIERSZE. W przedstawionym przykładzie formuła zastosowana do zastosowania formatowania warunkowego do danych w B5: D15 to:
=ROW()-INDEX(ROW(data),1,1)+1>ROWS(data)-n
gdzie dane (B5: D15) i n (F5) to nazwane zakresy. Ta reguła podświetla ostatnie n wierszy w danych. Po zmianie n podświetlenie jest automatycznie aktualizowane.
Wyjaśnienie
Ten przykład jest oparty na wzorze wyjaśnionym szczegółowo tutaj:
=ROW()-INDEX(ROW(data),1,1)+1>ROWS(data)-n
Formuła używa operatora „większe niż” (>) do sprawdzania wierszy w danych. Po lewej stronie formuła oblicza „bieżący wiersz”, znormalizowany tak, aby zaczynał się od liczby 1:
=ROW()-INDEX(ROW(data),1,1)+1 // calculate current row
Po prawej stronie formuła generuje liczbę progową:
ROWS(data)-n // calculate threshold
Gdy bieżący wiersz jest większy niż próg, formuła zwraca wartość PRAWDA, wyzwalając formatowanie warunkowe.
Reguła formatowania warunkowego
Reguła formatowania warunkowego jest skonfigurowana tak, aby używać takiej formuły:
Ze stołem
Obecnie nie można używać nazwy tabeli w formule CF. Możesz jednak wybrać lub wprowadzić zakres danych tabeli podczas tworzenia formuły w oknie CF, a program Excel będzie aktualizował odniesienie w miarę rozszerzania lub zmniejszania tabeli.
