Formuła ogólna
=AND(A1>=lower,A1<=upper)
Podsumowanie
Uwaga: Excel zawiera wiele wbudowanych „ustawień wstępnych” do podświetlania wartości powyżej / poniżej / między / równych pewnym wartościom, ale jeśli chcesz mieć większą elastyczność, możesz zastosować formatowanie warunkowe przy użyciu własnej formuły, jak wyjaśniono w tym artykule.
Jeśli chcesz użyć formatowania warunkowego do wyróżnienia komórek, które są „większe niż X i mniejsze niż Y”, możesz użyć prostej formuły, która zwraca wartość TRUE, gdy wartość spełnia te warunki. Na przykład, jeśli masz liczby z zakresu B4: G11 i chcesz podświetlić komórki o wartości liczbowej większej niż 60 i mniejszej niż 90, wybierz B4: G11 i utwórz regułę formatowania warunkowego, która używa tej formuły:
=AND(B4>=60,B4<=90)
Ważne jest, aby formuła została wprowadzona względem „aktywnej komórki” w zaznaczeniu, którą w tym przypadku przyjmuje się jako B4.
Zwróć również uwagę, że używamy wartości większe lub równe i mniejsze lub równe, aby uwzględnić zarówno dolną, jak i górną wartość.
Wyjaśnienie
Gdy używasz formuły do stosowania formatowania warunkowego, formuła jest oceniana dla każdej komórki w zakresie względem komórki aktywnej w zaznaczeniu w momencie tworzenia reguły. Tak więc w tym przypadku, jeśli zastosujesz regułę do B4: G11, z B4 jako aktywną komórką, reguła jest oceniana dla każdej z 40 komórek w B4: G11, ponieważ B4 jest wprowadzony jako w pełni względny adres. Ponieważ używamy AND z dwoma warunkami, formuła zwraca wartość TRUE tylko wtedy, gdy oba warunki zwracają wartość TRUE, wyzwalając formatowanie warunkowe.
Używanie innych komórek jako danych wejściowych
Nie musisz na stałe wpisywać liczb do reguły, a jeśli liczby się zmienią, lepiej, jeśli tego nie zrobisz.
Aby stworzyć bardziej elastyczną, interaktywną regułę formatowania warunkowego, użyj w formule innych komórek, takich jak zmienne. Na przykład, jeśli chcesz użyć komórki E2 jako dolnej granicy i komórki G2 jako górnej granicy, możesz użyć tej formuły:
=AND(B4>=$E$2,A1<=$G$2)
Następnie możesz zmienić wartości w komórkach E2 i G2 na dowolne, a reguła formatowania warunkowego natychmiast zareaguje. Musisz użyć adresu bezwzględnego dla E2 i G2, aby zapobiec zmianie tych adresów.
Z nazwanymi zakresami
Lepszym sposobem na zablokowanie tych odwołań jest użycie nazwanych zakresów, ponieważ nazwane zakresy są automatycznie bezwzględne. Jeśli nazwiesz komórkę E2 „dolną” i komórkę G2 „górną”, możesz zapisać formułę formatowania warunkowego w następujący sposób:
=AND(B4>=lower,B4<=upper)
Nazwane zakresy pozwalają na użycie bardziej przejrzystej, bardziej intuicyjnej składni.
