Funkcja iscntrl () w C ++ sprawdza, czy dany znak jest znakiem sterującym, czy nie.
iscntrl () prototyp
int iscntrl (int ch);
Te iscntrl()
kontrole funkcyjne jeśli ch jest znakiem kontrolnym lub nie sklasyfikowane przez aktualnie zainstalowanego C lokalizacji. Domyślnie znaki z kodami od 0x00 do 0x1F i 0x7F są traktowane jako znaki sterujące.
Zestaw znaków ASCII zawiera 32 znaki kontrolne, w tym null, nowy wiersz, początek tekstu, cofnięcie, tabulator itp.
Zachowanie iscntrl()
jest niezdefiniowane, jeśli wartość ch nie może być reprezentowana jako znak bez znaku lub nie jest równa EOF.
Jest zdefiniowany w pliku nagłówkowym "> plik nagłówkowy.
iscntrl () Parametry
ch: znak do sprawdzenia.
iscntrl () Wartość zwracana
iscntrl()
Zwraca non wartość zero, jeśli ch jest znakiem kontrolnym, w przeciwnym wypadku zwraca zero.
Przykład: Jak działa funkcja iscntrl ()
#include #include using namespace std; int main() ( char ch1 = ' '; char ch2 = 'x'; iscntrl(ch1)?cout << ch1 << " is a control character":cout << ch1 << " is not a control character"; cout << endl; iscntrl(ch2)?cout << ch2 << " is a control character":cout << ch2 << " is not a control character"; return 0; )
Po uruchomieniu programu wynik będzie następujący:
jest znakiem sterującym x nie jest znakiem sterującym