Podczas tworzenia tabeli przestawnej program Excel tworzy duplikat danych i przechowuje je w czymś, co nazywa się pamięcią podręczną przestawną. Przestawna pamięć podręczna sprawia, że przeglądanie danych za pomocą tabeli przestawnej jest przyjemne i szybkie. Ponieważ pamięć podręczna przestawna jest prawdziwą kopią danych źródłowych, jeśli chcesz, możesz usunąć dane źródłowe ze skoroszytu.
Spójrzmy.
Tutaj mamy tabelę Excela, która zawiera prawie 3000 wierszy. Są to dane dotyczące sprzedaży, a każdy wiersz reprezentuje jedno zamówienie na jeden rodzaj czekolady dla jednego klienta.
Korzystając z tych danych, stwórzmy tabelę przestawną i zobaczmy, co się stanie, jeśli usuniemy dane źródłowe.
W momencie utworzenia pustej tabeli przestawnej program Excel generuje pamięć podręczną przestawną.
Gdy dodajemy pola do tabeli przestawnej, w rzeczywistości pracujemy z pamięcią podręczną przestawną. Możemy to udowodnić, zmieniając pierwszy wiersz danych źródłowych. Zmienimy ekstra gorzką czekoladę na miętową.
W tabeli przestawnej nie widzimy żadnej zmiany. Nigdzie nie ma czekolady miętowej.
Jednak kiedy odświeżymy tabelę przestawną, zobaczymy, że pojawia się miętowa czekolada. Dzieje się tak, ponieważ odświeżenie tabeli przestawnej odbudowuje pamięć podręczną.
Teraz usuńmy kartę danych ze skoroszytu.
W tym momencie możesz pomyśleć, że tabela przestawna się zepsuje, ale tak się nie dzieje. Dzięki pivot cache tabela przestawna działa dobrze.
Usunięcie danych źródłowych znacznie zmniejszy rozmiar pliku. Jeśli zapiszemy ten skoroszyt pod nową nazwą, zobaczysz, że nowy plik jest znacznie mniejszy niż połowa rozmiaru oryginału.
Ale co, jeśli chcesz ponownie zobaczyć dane źródłowe?
W takim przypadku możesz po prostu użyć funkcji przechodzenia do szczegółów tabeli przestawnej. Po prostu kliknij dwukrotnie sumę końcową, a program Excel utworzy nowy arkusz z pełnym zestawem danych źródłowych.
