Program Kotlin do zliczania samogłosek i spółgłosek w zdaniu

W tym programie nauczysz się liczyć samogłoski, spółgłoski, cyfry i spacje w danym zdaniu w Kotlinie.

Przykład 1: Program do liczenia samogłosek, spółgłosek, cyfr i spacji

 fun main(args: Array) ( var line = "This website is aw3som3." var vowels = 0 var consonants = 0 var digits = 0 var spaces = 0 line = line.toLowerCase() for (i in 0… line.length - 1) ( val ch = line(i) if (ch == 'a' || ch == 'e' || ch == 'i' || ch == 'o' || ch == 'u') ( ++vowels ) else if (ch in 'a'… 'z') ( ++consonants ) else if (ch in '0'… '9') ( ++digits ) else if (ch == ' ') ( ++spaces ) ) println("Vowels: $vowels") println("Consonants: $consonants") println("Digits: $digits") println("White spaces: $spaces") )

Po uruchomieniu programu wynik będzie następujący:

 Samogłoski: 6 Spółgłoski: 11 cyfr: 3 Spacje: 3

W powyższym przykładzie mamy 4 warunki dla każdej z kontroli.

  • Pierwszym warunkiem warunkowym jest sprawdzenie, czy znak jest samogłoską, czy nie.
  • Kolejny warunek if następujący po if to sprawdzenie, czy znak jest spółgłoską, czy nie. Kolejność powinna być taka sama, w przeciwnym razie wszystkie samogłoski są również traktowane jako spółgłoski.
  • Trzecim warunkiem (else-if) jest sprawdzenie, czy znak należy do przedziału od 0 do 9, czy nie.
  • Ostatnim warunkiem jest sprawdzenie, czy znak jest znakiem spacji, czy nie.

W tym celu zmniejszyliśmy wiersz przy użyciu toLowerCase(). Jest to optymalizacja wykonana po to, aby nie sprawdzać wielkich liter od A do Z i samogłosek.

Użyliśmy length()funkcji, aby poznać długość łańcucha i charAt()uzyskać znak o podanym indeksie (pozycji).

Oto odpowiednik kodu w języku Java: program w języku Java do zliczania samogłosek i spółgłosek w zdaniu.

Przykład 2: Program do liczenia samogłosek, spółgłosek, cyfr i spacji przy użyciu kiedy

 fun main(args: Array) ( var line = "This website is aw3som3." var vowels = 0 var consonants = 0 var digits = 0 var spaces = 0 line = line.toLowerCase() for (i in 0… line.length - 1) ( val ch = line(i) when (ch) ( 'a', 'e', 'i', 'o', 'u' -> ++vowels in 'a'… 'z' -> ++consonants in '0'… '9' -> ++digits ' ' -> ++spaces ) ) println("Vowels: $vowels") println("Consonants: $consonants") println("Digits: $digits") println("White spaces: $spaces") )

Dane wyjściowe programu są takie same, jak w przykładzie 1.

Tutaj możesz zobaczyć, że użyliśmy prostego whenwyrażenia, aby usunąć if-elseinstrukcję. To sprawia, że ​​kod jest dużo mniejszy i łatwiejszy do zrozumienia.

Interesujące artykuły...