Czy zauważyłeś „S”, które zostało dodane na końcu SUMIF, począwszy od programu Excel 2007? Podczas gdy SUMIF i SUMIFS brzmią tak samo, nowe SUMIFS mogą krążyć wokół swojego starszego rodzeństwa.
Stare SUMA.JEŻELI i LICZ.JEŻELI były używane od czasów programu Excel 97. Na poniższym rysunku formuła nakazuje programowi Excel przejrzenie nazw w B2: B22. Jeśli nazwa jest równa nazwie w F4, zsumuj odpowiednią komórkę z zakresu zaczynającego się od D2: D22. (Chociaż trzeci argument może być pierwszą komórką zakresu sumarycznego D2, spowoduje to, że funkcja stanie się niestabilna, co spowoduje wolniejsze obliczanie arkusza).
SUMIF i COUNTIF były świetne tylko z jednym warunkiem. Ale mając dwie lub więcej rzeczy do sprawdzenia, musiałeś przełączyć się na SUMPRODUCT, jak pokazano poniżej. (Zdaję sobie sprawę, że większość ludzi zastąpiłaby moje znaki mnożenia przecinkami i dodałaby podwójny minus przed pierwszymi dwoma wyrazami, ale moja wersja też działa).
SUMIFS dopuszcza do 127 warunków. Ponieważ możesz mieć nieokreśloną liczbę warunków w funkcji, sumowane liczby przesuwają się z trzeciego argumentu do pierwszego argumentu. W poniższym wzorze sumujesz D2: D22, ale tylko wiersze, w których kolumna B to Allen Matz, a kolumna C to Widget. Logika „Sumuj to, jeśli te warunki są spełnione” jest logiczna w funkcji SUMA.WARUNKÓW.
Excel 2007 dodał także liczbę mnogą w wersjach COUNTIFS i AVERAGEIFS. Wszystkie te funkcje „S” są bardzo wydajne i szybkie.
Podziękowania dla Nathi Njoko, Abshir Osman, Scott Russell i Ryan Sitoy.
