W tym filmie przyjrzymy się, jak używać funkcji LICZ.JEŻELI do rozwiązania typowego problemu: jak znaleźć wartości na jednej liście, które pojawiają się na innej liście. Albo jak znaleźć wartości na liście, których nie ma na innej liście.
Spójrzmy.
W tym arkuszu po lewej stronie mam listę 20 nazwisk.
Po prawej mam znacznie większą listę ponad 1000 nazwisk.
Jak mogę szybko dowiedzieć się, które nazwiska z mniejszej listy pojawiają się również na większej liście?
Cóż, istnieje kilka sposobów podejścia do tego za pomocą formuł w programie Excel. Moglibyśmy na przykład użyć funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO lub PODAJ.POZYCJĘ, aby znaleźć dokładne dopasowania.
Ale inną potężną i prostą opcją jest funkcja LICZ.JEŻELI.
Aby skorzystać z funkcji LICZ.JEŻELI, muszę wskazać zakres do wyszukania i kryteria, które mają być używane podczas liczenia. Zakres to po prostu lista nazwisk na dużej liście. Muszę zablokować to odniesienie, aby nie uległo zmianie po skopiowaniu formuły.
W przypadku kryteriów po prostu używam nazwy w bieżącym wierszu.
Kiedy kopiuję tę formułę, otrzymujemy liczbę dla każdej nazwy.
„Jedynka” oznacza, że nazwa pojawia się raz na większej liście. Zero oznacza, że nazwa nie została znaleziona.
Jeśli teraz wybiorę tę kolumnę, pasek stanu pokazuje całkowitą liczbę nazw, które pojawiają się na obu listach.
Teraz odwróćmy logikę - policzmy nazwy, które nie pojawiają się na dużej liście.
Prostym sposobem na to jest zawinięcie instrukcji IF wokół istniejącej formuły LICZ.JEŻELI, a następnie po prostu przetestowanie liczby.
Jeśli liczba wynosi zero, zwraca jeden. W przeciwnym razie zwraca zero. To skutecznie „odwraca” wyniki.
Kiedy kopiuję nową formułę w dół kolumny, mamy liczbę nazw, które nie pojawiają się na większej liście.
Ten problem naprawdę pokazuje elastyczność i użyteczność funkcji LICZ.JEŻELI.
Jest to również dobry przykład tego, jak zagnieżdżać jedną formułę w drugiej, aby rozszerzyć lub zmienić zachowanie.
Kierunek
Podstawowa formułaPowiązane skróty
Przełącz odniesienia bezwzględne i względne F4 ⌘ + T Rozszerz zaznaczenie do ostatniej komórki w dół Ctrl + Shift + ↓ ⌃ + ⇧ + ↓ Pokaż aktywną komórkę w arkuszu Ctrl + Backspace ⌘ + Delete
