Funkcja scalbln () w C ++ pobiera dwa argumenty: x i n, i skaluje x przez FLT_RADIX podniesiony do potęgi n.
Mówiąc prościej, funkcja scalbln () zwraca iloczyn x i FLT_RADIXpodnosi do potęgi n.
FLT_RADIX jest wartością podstawy (całkowitej podstawy) reprezentacji wykładnika.
Funkcja jest zdefiniowana w pliku nagłówkowym. Musisz także użyć pliku nagłówkowego FLT_RADIX.
scalbln (x, n) = x * FLT_RADIXn
prototyp scalbln () (w standardzie C ++ 11)
double scalbln (double x, long int n); float scalbln (float x, long int n); long double scalbln (long double x, long int n); double scalbln (T x, long int n); // Tutaj T jest typem całkowitym
Działa tak samo jak funkcja scalbn () z tym wyjątkiem, że przyjmuje long intjako drugi parametr.
scalbln () Parametry
Scalbln () przyjmuje dwa argumenty:
- x - wartość reprezentująca istotność.
- n - wartość wykładnika
FLT_RADIX.
scalbln () Wartość zwracana
Funkcja scalbln () zwraca .x * FLT_RADIXn
Jeśli wielkość wyniku jest zbyt duża, aby mogła być reprezentowana przez wartość zwracanego typu, funkcja zwraca HUGE_VALz odpowiednim znakiem.
Przykład: Jak działa scalbln ()?
#include #include #include using namespace std; int main () ( long int n = 133; double x = 3.056, result; result = scalbln (x, n); cout << x << " * " << FLT_RADIX << "^" << n << " = " << result << endl; return 0; )
Po uruchomieniu programu wynik będzie następujący:
3,056 * 2 133 = 3,32769e + 40
