Termin „podnoszenie parami” w programie Excel odnosi się do specjalnego przypadku „podnoszenia” - wbudowanego zachowania obliczeniowego, w którym funkcje, które natywnie nie obsługują tablic, są „podnoszone” i wywoływane raz dla każdej wartości w tablicy, zwracając kolejno tablica zawierająca wiele wyników.
Podnoszenie parami występuje, gdy wartości w dwóch lub więcej tablicach są łączone parami, aby utworzyć inną tablicę zawierającą wynik tej operacji.
Przykład
Pokazany przykład ilustruje, co się stanie, jeśli wywołasz funkcję SQRT w następujący sposób:
=SQRT((1;2;3)+(3;7;13))
Wewnątrz SQRT są dodawane dwie pionowe tablice wraz z symbolem dodawania. Wartości w tych tablicach są łączone parami, a wynikiem tej operacji jest pojedyncza tablica z 3 wartościami:
=SQRT((4;9;16))
Funkcja SQRT nie obsługuje tablic w sposób natywny, więc jest ona „podnoszona” i wywoływana trzy razy, po jednym dla każdej wartości. Ostateczny wynik w tablicy z trzema wartościami:
=(2;3;4)
Obsługa wielu wyników
Kiedy lifting występuje w formule, będzie wiele wyników i trzeba sobie z nimi poradzić. Jednym ze sposobów jest zwrócenie wszystkich wartości do arkusza w formule tablicowej z wieloma komórkami. Alternatywnie możesz przekazać wynik do innej funkcji, takiej jak SUMPRODUCT:
=SUMPRODUCT(SQRT(C5:C7+E5:E7))
aby zwrócić końcowy wynik równy 9. SUMPRODUCT będzie obsługiwać tablice natywnie, więc ta formuła nie wymaga Ctrl + Shift + Enter.
Można również użyć funkcji SUMA, ale należy ją wprowadzić za pomocą CSE.
Więcej informacji na temat „zachowań związanych z obliczaniem tablic” w programie Excel można znaleźć w tej prezentacji autorstwa Joe McDaid na temat formuł tablicowych.
